10 marca 2014 r. grupy III i V wzięły aktywny udział w zajęciach „Edukacja przez ruch” prowadzone przez doradcę metodycznego wychowania przedszkolnego, panią Barbarę Kędzia.

„Życia nie da się wyrazić przez stan,lecz przez ruch: jedyne, niewątpliwe zwycięstwo ziarna, w którym drzemie ukryta siła.”

Antoine de Saint-Exupéry

„Edukacja przez ruch”- to system form i metod kształcenia oraz terapii, który wykorzystuje naturalny, spontaniczny ruch organizmu. Człowiek rusza się, a więc przez ruch uaktywnia zmysły, dzięki którym poznaje otaczający go świat.( Dorota Dziamska „Edukacja przez ruch, Kropki, kreski...” WSiP 2005)
Metoda D. Dziamskiej polega na wykorzystaniu spontanicznej aktywności i radości dzieci na zajęciach. Jest to integracja ciała ze zmysłem w rytm dobranej przez dorosłą osobę muzyki. W trakcie pracy synchronizujemy pracę mózgu, wspomagamy koncentrację oraz polisensoryczne poznawanie, rozwijamy się emocjonalnie, społecznie i poznawczo.

Przedszkolakom z grupy Sarenki, bardzo spodobała się piosenka o kłótliwych chmurkach. „Kłóciły się raz chmurki dwie, czy ma być deszcz, czy ma być śnieg. Usłyszał wiatr tę kłótnię chmur, i przegnał je za siedem gór.” Dzieci odgrywały rolę chmurek i wiatru. Jak to często po deszczu bywa, słoneczko wychodzi za chmurek. „ Już słońce lśni, już ciepło jest, choć miał być deszcz, choć miał być śnieg”. Naszym słoneczkiem była Diana, która uśmiechem rozpromieniła salę. Prowadząca opowiadając o pogodzie, zwróciła uwagę dzieci na piękną aurę za oknem i zaprosiła dzieci do zabawy „ Wiosenny deszczyk”. Każde dziecko miało przygotowaną kartkę na stoliku i przy muzyce stawiało kreski; zmieniało miejsce, i tworząc „karuzelę” stawiało kreski  na innych kartkach. Następnie otrzymały koło, które po złożeniu przykleiły do swojej pracy, dorysowały laseczkę i powstał parasol. Ze wszystkich prac stworzyliśmy obraz, którego tytuł wymyślały dzieci. Padły różne propozycje: „Parasol na deszczu”, „Wiosenny deszcz”, „Pada deszcz”, „Tańczące parasolki”, „Taniec w deszczu”.  Pani Basia zaprezentowała nam wesołe opowiadanie twórcze o piesku. Przedszkolaki układały zakończenie, rozwijały swoją wyobraźnię. Największą pomysłowością wykazała się Madzia A. Na zakończenie było przeliczanie parasoli, klasyfikowanie wg koloru i rytmiczny marsz z klaskaniem i tupaniem.
W grupie Żuberków dzieci rytmicznie kreśliły owale i rytmiczne wiązki niepełne z punktu. Stworzyły piękne  drzewa. Powstał obraz „Magiczne drzewa”. Dzieci wysłuchały opowiadania  „Czarodziejskie drzewa”z serii „Słoneczna Biblioteka”- naturalna nauka języka.

Poprzez pracę tą metodą dziecko zyskuje:
- sprawność grafomotoryczną,
- umiejętność współpracy grupowej,
- możliwość odreagowania stresów spowodowanych niepowodzeniami,
- większą wiarę we własne siły,
- umiejętność wypowiadania się, wzbogacanie słownika.

Agnieszka Panasiuk- Kaczoch