Czas w świetnym towarzystwie miło płynie. Mieliśmy okazję się o tym przekonać podczas spotkania andrzejkowego w ramach innowacji pedagogicznej „Z Babcią i Dziadkiem miło spędzam czas”. W dawnych czasach, pod koniec każdego roku, kiedy dni stawały się krótsze a wieczory dłuższe dzieci, młodzież i dorośli, zbierali się popołudniem w jednym domu, aby wspólnie śpiewać i bawić się.

Tradycje wróżb andrzejkowych przetrwały do naszych czasów. Są beztroską, osobliwą zabawą, podczas której tak jak dawniej, syczy wlewany do wody wosk, wśród śmiechów i żartów losuje się różne przedmioty schowane pod miseczkami. My również się świetnie bawiliśmy, wróżąc z cukierków, ciasteczek, zjadając czarodziejskie jabłuszko, kręcąc butelką, tańcząc z miotłą. Nie zabrakło lania wosku przez duży klucz oraz zgadywanek. Na zakończenie poczęstunek i pamiątkowe  „czarodziejskie” zdjęcia. Ten magiczny dzień wróżb i czarów bardzo spodobał się dzieciom, jak również naszym gościom.

„Hokus – pokus, mary – dary, 
Niech się spełnią andrzejkowe czary”

Panie  Zajączkowe