Dzieci  z naszej grupy uwielbiają różne pory roku - zimę też. Z wielkim utęsknieniem oczekiwały na opady śniegu, a dlatego, że chciały koniecznie ulepić bałwana i najzwyczajniej na świecie pobawić się w różne zabawy. Tak też się stało, że wreszcie spadł śnieg. Co prawda bałwana to raczej nie ulepiły (ze względu na niewielką ilość śniegu) ale pobawić się było można. I gdy zaproponowałam odśnieżanie, przyjęły to z ogromnym entuzjazmem.

W ruch poszły miotły i łopatki. Każdy starał się z wielka starannością oczyścić jak największą powierzchnię chodnika. O przerwie w tej zabawie, a jednocześnie pożytecznej pracy nie było mowy. Dzieciom taka praca poprzez zabawę bardzo, ale to bardzo się  spodobała. Buzie pięknie zarumieniły się, oczy błyszczały ze szczęścia, a z chodnika znikł śnieg. Gdy trzeba było wracać do przedszkola, uznały ze chcą to robić codziennie. Pobyt na świeżym powietrzu zaostrzył apetyty, z talerza znikła zupa obiadowa i drugie danie.


 

Krystyna Czurak